18 Δεκ 2009

Περί ηλεκτρονικής διακυβέρνησης



«Δεν ζητώ ανοχή, ζητώ συμμετοχή» ήταν μια από τις πρώτες συνθηματικές δηλώσεις του Γ. Παπανδρέου μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας. Εννοώντας συμμετοχή όχι βεβαίως στη λήψη των αποφάσεων, αλλά στην πιο γενική έννοια της δημόσιας διαβούλευσης. Και προτιμώντας για συνομιλητή όχι συλλογικούς φορείς και όργανα εκπροσώπησης των εργαζομένων και των νέων, αλλά πολίτες που ατομικά θα αφήνουν το σχόλιό τους σε κάποια ιστοσελίδα. Αυτό είναι που ονομάστηκε από τα επιτελεία της προβολής του κυβερνητικού έργου «ηλεκτρονική διακυβέρνηση», και θεωρήθηκε ως ακρογωνιαίος λίθος της νέας πολιτικής για τη διαφάνεια και την αξιοκρατία.
Δύο παραδείγματα συμμετοχής των πολιτών τις πρώτες μέρες της «ηλεκτρονικής διακυβέρνησης»: το δημόσιο κάλεσμα για αποστολή βιογραφικών που θα αξιολογούνταν σχετικά με την κάλυψη κρίσιμων πολιτικών θέσεων, όπως γενικών γραμματέων των υπουργείων· επίσης η ανάρτηση στο Διαδίκτυο όλων των διακηρύξεων, προκηρύξεων, σχεδίων νόμων, νόμων και διαταγμάτων.

Επισημαίνουμε τα εξής:
- Οι τοποθετήσεις σε θέσεις με πολιτικό περιεχόμενο δεν μπορούν να έχουν ως βάση βιογραφικά σημειώματα σαν να πρόκειται για προσλήψεις υπαλληλικού προσωπικού, αλλά τη μακρόχρονη και επιβεβαιωμένα αξιόλογη δράση στους αγώνες του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος. Σε αντίθετη περίπτωση είναι αδύνατη η άσκηση του κυβερνητικού έργου και κυρίως εκείνου με βαρύνουσα πολιτική σημασία.
- Οι νόμοι, τα διατάγματα και εν γένει οι κυβερνητικές και κρατικές πράξεις δεν έχουν ανάγκη το Διαδίκτυο για να γίνουν γνωστές. Έτσι κι αλλιώς ό,τι είναι να μείνει κρυφό θα συνεχίσει να παραμένει κρυφό με ή χωρίς «ηλεκτρονική διακυβέρνηση».

Προς τι λοιπόν όλη αυτή η διαφήμιση του νέου μέτρου, το οποίο μας έκανε να δούμε 35.000 αιτήσεις και βιογραφικά, που άλλωστε απαιτούν πάρα πολύ χρόνο αξιολόγησης, να υποβάλλονται και να επιλέγονται ως δια μαγείας πολιτικά πρόσωπα μέλη του κυβερνώντος κόμματος; Η τραγική εξαίρεση με τον ανάγωγο και θρασύ γενικό γραμματέα των 24 ωρών είναι απλώς το ανέκδοτο της υπόθεσης. Επιπλέον αν παρακολουθήσουμε και τα σχόλια που αναγράφονται από πολίτες εν είδει διαλόγου στα νομοσχέδια που αναρτώνται, θα διαπιστώσουμε πως συνιστούν στην πλειονότητά τους επαίνους και προσωπικούς ύμνους για τα παλικάρια της κυβέρνησης, εν ολίγοις σχόλια άσχετα με το θέμα. Αλλά και των ολίγων σχετικών σχολίων η τύχη παραμένει άδηλη.

Διερωτάται λοιπόν κάποιος για τον λόγο της υιοθέτησης και κυρίως της έντονης διαφήμισης του μέτρου. Θεωρούμε ότι στοχεύει σε πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Να εξαπατήσει τους πολίτες εμφανίζοντας ένα νέο μέτρο το οποίο επιτέλους θα φέρει ως δια μαγείας τη χαμένη αξιοκρατία, θα δώσει ελπίδα στους απλούς πολίτες που δεν διαθέτουν μέσα, θα ανοίξει διάλογο πριν την εφαρμογή μέτρων, θα προσφέρει κοντολογίς δημοκρατία. Παράλληλα δείχνει χωρίς να το φωνάζει ότι με αυτόν τον τρόπο ο πολίτης συμμετέχει στη διακυβέρνηση, αφού μπορεί κάπου να καταθέσει τη γνώμη του. Συνεπώς να μην διαμαρτύρεται για τα μέτρα που λαμβάνονται σε βάρος των εργαζομένων, αφού όλοι μαζί τ’ αποφασίσαμε δημοκρατικά.

Ας σκεφτούμε ευρύτερα τη βαθιά αντιδραστική αντίληψη που εκφράζει η κυβέρνηση, όχι εξαιτίας της εφαρμογής ενός μέτρου που είναι απλά μέσο και που η χρήση του το κάνει καλό ή κακό, αλλά τη βαθύτερη εξαπάτηση που επιχειρεί ευθυγραμμισμένη με την παγκόσμια άποψη του κεφαλαίου, που θεωρεί και επιβάλλει με την προπαγάνδα του ότι αξιοκρατία, διαφάνεια και δημοκρατικός διάλογος είναι σύμφυτα χαρακτηριστικά της οικονομίας της αγοράς. Ότι δεν υπάρχει άλλο κοινωνικό σύστημα που να μπορεί να προσφέρει τόση δημοκρατία, τόση λαϊκή συμμετοχή. Δυστυχώς όμως γι’ αυτούς οι λαοί βιώνουν τη σκληρή πραγματικότητα και δεν εξαπατώνται, ξέρουν καλά πως μια τέτοια κοινωνία της απάτης και της ψευτιάς δεν είναι μονόδρομος, αντίθετα μάλιστα ένας άλλος κόσμος και μια άλλη δημοκρατία με ουσιαστική συμμετοχή των εργαζομένων, των συλλογικών πολιτών της εποχής μας, είναι αναγκαία και περισσότερο από ποτέ εφικτή.

Αθήνα Δεκέμβριος 2009
ΠΟΛΙΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΔΕΣΜΑ

13 Απρ 2009









«Μου προκαλεί αγανάκτηση ότι κάθε φορά που οι κοινωνικές διεκδικήσεις γίνονται εντονότερες η εξουσία θυμάται πάλι να καταφύγει στο ποινικό δίκαιο. Δεν μπορείς να καταργείς τις συλλογικές συμβάσεις στην πράξη και εν συνεχεία να θέλεις να δημιουργήσεις ως αντίμετρο το πρόβλημα της αντιμετώπισης της βίας των εργαζομένων που ξαφνικά βρίσκονται στον δρόμο. Η δημοκρατία ενισχύεται με το δυνάμωμά της. Όσο ενδυναμώνεται η συμμετοχή των πολιτών στο ιστορικό γίγνεσθαι τόσο περισσότερο προχωράει η δημοκρατία. Η αγορά έχει φέρει στην επιφάνεια τη χειρότερη μορφή βίας, αυτόν τον αχαλίνωτο ανταγωνισμό, ο οποίος δεν μπορώ να φανταστώ άλλον ορισμό της βίας, από το ιδανικό της ελεύθερης οικονομίας, του ανταγωνισμού, του πολέμου των πάντων κατά πάντων.»

Χριστόφορος Αργυρόπουλος, πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Ποινικολόγων, στην ημερίδα που οργάνωσε η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ

Από την Αυγή

8 Απρ 2009

Όσοι δεν αφήσατε να σπάσουν
τ’ ακουστικά σας τύμπανα
στις επινίκιες παρελάσεις
αφουγκραστείτε

– Άρης Αλεξάνδρου



ΑΘΗΝΑ, ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΙΚΟΣΤΗ ΠΡΩΤΗ ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2009 και το ησυχία, τάξις και ασφάλεια ακούγεται εφιαλτικά επίκαιρο. Είναι το νέο δόγμα της κυβέρνησης της ΝΔ που συνοψίζεται στο τρίπτυχο: Περισσότερη ασφάλεια, περισσότερη αστυνομία, λιγότερη ελευθερία. Το βασικό τηλεοπτικό αίτημα των ημερών έφερε στη Βουλή ο ίδιος ο πρωθυπουργός σε μια ακραία επίδειξη αυταρχισμού. Είχε προηγηθεί η πρωταπριλιάτικη συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ που αποφάσισε: επέκταση της χρήσης των καμερών παρακολούθησης, νέες προσλήψεις αστυνομικών και καλύτερο εξοπλισμό των σωμάτων ασφαλείας. Επίσης, η επαναφορά της περιύβρισης αρχής και η ποινικοποίηση της κουκούλας, ενώ ακολουθεί η επέκταση του δικαιώματος της οπλοχρησίας.

Τα μέτρα για την ασφάλειά μας φλερτάρουν με το γελοίο, λίγο πριν αποδειχτούν επικίνδυνα. Το τεκμήριο αθωότητας, μια από τις κορυφαίες κατακτήσεις της δημοκρατίας, πλέον τίθεται υπό αμφισβήτηση, ενώ στην πράξη αντιστρέφεται: Πείσε μας λοιπόν ότι είσαι αθώος.

Όλη η συζήτηση περί ασφάλειας προετοιμάζει το έδαφος για τον περιορισμό των δημοκρατικών ελευθεριών. Δεν έχει πια διαγγέλματα δικτατορίσκων. Σήμερα έχει δελτία ειδήσεων και δημοσκοπήσεις. Λίγα λεπτά μπροστά στην τηλεόραση αρκούν για να τρομάξεις. Νέα γενιά τρομοκρατών, χτυπήματα κουκουλοφόρων, εγκλήματα, ληστείες, μικροκλοπές, όλα στο μίξερ και ορίστε το αποτέλεσμα: μηδενική ανοχή. Γραμμή Μπους μετά την 11η Σεπτεμβρίου στην ελληνική της εκδοχή: Διαδηλώνεις, φωνάζεις ένα σύνθημα, σκεπάζεις το πρόσωπό σου για να προφυλαχθείς από τα δακρυγόνα των ΜΑΤ; Είσαι εν δυνάμει εγκληματίας. Μπορεί να μην έχεις ληστέψει τράπεζα, αλλά σίγουρα έχει περάσει από το μυαλό σου. Είναι γνωστό άλλωστε, για όλα φταίνε οι αναρχικοί και οι κουκούλες των φούτερ. Θα μπορούσε βέβαια να ποινικοποιηθεί η γραβάτα, όπως λέει ένα σύνθημα. Πιο πολλά εγκλήματα έχουν σχεδιαστεί σε γραφεία πολυεθνικών και υπουργεία.

Τα νέα αυταρχικά και ακραία μέτρα έχουν ως στόχο τη συλλογική αγωνιστική πράξη και όχι τη λεγόμενη ατομική παραβατικότητα. Στόχος είναι να φοβηθούν οι πολίτες, να καλλιεργηθεί ένα κλίμα ανασφάλειας σε όποιον κατεβαίνει να διαδηλώσει στο δρόμο. Ό,τι συνιστά ελπίδα για τους πολίτες – η αλληλεγγύη, η συλλογικότητα, η αγωνιστική πράξη – αποτελεί πραγματική απειλή για αυτούς που τους κυβερνούν. Φοβούνται την άνοιξη ενός κινήματος που θα διεκδικήσει μια άλλη ζωή. Φοβούνται ότι ο νέος Δεκέμβρης, θα είναι πραγματικά απειλητικός για τα συμφέροντα των λίγων, για τη διατήρηση του status quo. Κι όμως όλοι ξέρουμε να ακούμε, όλοι ξέρουμε να διαβάζουμε πίσω απ’ τις λέξεις, να βρίσκουμε τις δικές μας λέξεις, τις δικές μας εκφράσεις, τα δικά μας συνθήματα. Ελευθερία. Συλλογικότητα. Ανατροπή.

Αθήνα, 2009. Και η εκφυλισμένη κοινοβουλευτική (ψευδο)δημοκρατία απειλεί να μας γυρίσει σαράντα χρόνια πίσω. Αλλά τα δικαιώματά μας δεν μπορούν να περάσουν στην παρανομία. Θα είμαστε στους δρόμους, στους χώρους δουλειάς, στις σχολές. Θα συμβάλουμε για να ενοποιηθούν οι αντιστάσεις, να σπάσει ο φόβος. Η προσπάθεια για να ανατραπεί συνολικά η
αντιδημοκρατική επίθεση δεν μπορεί παρά να είναι συλλογική. Δεν είναι κάποιο αυθαίρετο πρόταγμα, είναι αμείλικτη κοινωνική αναγκαιότητα – για τη δημοκρατία και την ελευθερία του εργαζόμενου κοινωνικού ανθρώπου της εποχής μας.

> Μοιράστηκε στην κινητοποίηση της 9/4















Με γραμμή Πρετεντέρη εμφανίστηκε σήμερα το πρωί στη Βουλή ο πρωθυπουργός, συνδέοντας τη βία και το κοινό έγκλημα με τις πολιτικές δυνάμεις που αμφισβητούν το σύστημα. Δεν θα επιτρέψουμε να επαναληφθούν τα έκτροπα του Δεκέμβρη, τόνισε. (Από την Ελευθεροτυπία.)

Δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρη η αυριανή πορεία : Πέμπτη 9 Απρ. όλοι στα Προπύλαια, στις 7 μ.μ.

24 Μαρ 2009

Ζαρντινιέρα και αντίσταση στην Κύπρο














Διαβάζουμε στο μπλογκ της κίνησης alert - για την αφύπνιση απέναντι στην αστυνομική βία και στην Κύπρο.

http://alertcy.wordpress.com/

23 Μαρ 2009

Ο νομικός κόσμος καταδικάζει





















Οι τροποποιήσεις της κουκούλας και της περιύβρισης αρχής φοριούνται σε σχέδιο νόμου που έρχεται αυτή την εβδομάδα στη Βουλή. Την ίδια στιγμή οι δικηγορικοί σύλλογοι όλης της χώρας παίρνουν τις αποστάσεις τους από τις επιλογές της κυβέρνησης. "Ο κίνδυνος είναι τεράστιος, θα γυρίσουμε τουλάχιστον 20 χρόνια πίσω" δηλώνει ο ομότιμος καθηγητής του Ποινικού Δικαίου Γιάννης Μανωλεδάκης.

Από τη σημερινή Ελευθεροτυπία.

22 Μαρ 2009

Αυτό που θέλει η κοινωνία













Αποκλειστικά στην Καθημερινή της Κυριακής

(φωτό: πρακτορείο Icon)